#dag 19&20
Door: linda
Blijf op de hoogte en volg Daniek, Anouk, Richard en Linda
27 Juli 2014 | Verenigde Staten, San Francisco
zaterdag 26 juli, San Francisco, 20:51 in het Holiday Inn hotel.
'' Its f**king cold in San Francisco!''
Gisterochtend zijn we om 7;45 opgestaan. Bij het Barbiehotel hoorde geen ontbijt dus zijn we op aanraden van een local gaan eten bij de sugarpine waar heel Mariposa kennelijk zijn ochtendeten nuttigt.
Na dit overheerlijke ontbijt ( scrambled eggs voor Rich, Yoghurt, cruesli en vers fruit voor de meiden en havermout voor mij) hebben we onze rugtas gevuld met drinken en snacks. Op naar Yosemite.
We gaan de tocht lopen naar Vernal Falls, deze kun je in de korte versie lopen, naar de brug over de waterval, of de bikkelversie, all the way to the top. Als we bij de brug zijn besluiten we verder te gaan, het is op het heetst van de dag, zo'n 40 graden. We drinken wat en gaan verder. Er volgt een pittige tocht met zo'n 400 meter stijgen over ongeveer 2,4 km. Het laatste stuk is echt bikkelen, de hitte en het lastig begaanbare pad ( 700 treden staat er bij, maar veel treden zijn niet als dusdanig te herkennen, het is klauteren en goed uitkijken waar je je voeten zet) zorgen er voor dat we af en toe even moeten stoppen om op adem te komen. Uiteindelijk bereiken we de top, geweldig uitzicht en tijd om wat te eten. Nog napuffend van onze tocht zitten we samen op de rotsen te eten als er ineens een eekhoorntje bijj ons komt zitten. Schattig, denken we nog...tot zijn hele familie bij ons komt zitten...we zijn omsingeld door brutale eekhoorns die ons het eten bijna uit ons handen eten. We staan vlug op, doen alles weer in de rugtas en maken ons klaar voor de afdaling. We zien sommige mensen op hun billen naar beneden gaan maar zover gaan we niet. Anouk en Richard in hun eigen tempo en Daniek en ik er in een iets rustiger tempo achteraan. Na een goed uur bereiken we de vallei, we zijn supertrots op ons zelf! We drinken nog wat en stappen dan in de auto om nog een stuk van de tiogapas te rijden. Hier zien we de desolate gevolgen van de bosbrand augustus vorig jaar waarbij 104000 hectare natuur in vlammen is opgegaan. Hier en daar doen bomen en struiken hun best weer wat op te krabbelen maar een groot gebied ziet er zeer verwoest uit. Er heerst nog steeds grote droogte in Californie, er mag dan ook nergens een kampvuurtje of bbq aangestoken worden. Na een poosje draaien we om en rijden we terug naar Mariposa, waar we weer in een heel ander scenario terecht kwamen...
Na even gerust te hebben ( lees, de wifi getest....) besluiten we wat te gaan eten bij de pizzafactory aan de overkant van de straat. Het blijkt een fantastische zet. We gaan aan een tafel zitten om te wachten op onze bestelling als we aangesproken worden door een wat oudere dame. Ze vraagt waar we vandaan komen en net als de meeste amerikanen is ze erg enthousiast, zeker ook als ze merkt dat de meiden prima mee kunnen praten in het engels. De groep met wie ze is blijkt te bestaan uit zes mensen, ze komen van de oostkust en zijn met een busreis hier. Dan vraagt een man of we even mee willen zingen, Judy is vandaag jarig. We zingen uit volle borst en als klap op de vuurpijl krijgt ze een onvervalste versie van het lang zal ze leven in het Nederlands. We krijgen een applaus van het halve restaurant, de kok komt uit de keuken om voor haar te zingen en voor we het weten moeten we op de foto met Judy en Jim uit North Carolina, wisselen we adressen uit en moeten we beloven echt bij ze te komen logeren, ze adopteren ons. Ze zullen de foto's mailen en een hartelijk afscheid volgt. We lopen nog even langs de supermarkt voor wat drinken als we bij de ambulancepost een ambu open zien staan. Ik raak aan de praat met de verpleegkundige die bezig is met een 96 uurs dienst! ( Ik wil wieringerwerf nooit meer horen mopperen...)Hij laat me vol trots de auto zien en we praten wat over de overeenkomsten en verschillen met Nederland. Leuke ontmoeting! Hierna terug naar ons hotel, laatste avondje in gezellig Mariposa.
Vanochtend na een rustig ontbijt( weer bij sugarpine) laden we de koffers in de auto. Op naar San Francisco! We worden gewaarschuwd door een dame in een winkel, in Mariposa wordt het vandaag 37 graden, in het dal 40 en San Francisco gaat een warm weekend tegemoet.....27 graden....( of, zoals een bekende amerikaan ooit schreef: de koudste winter was een zomer in San Francisco)
Na een Starbucks bezoek en veel oponthoud komen we rond een uur of drie aan in San Francisco. 23 graden....we zoeken het hotel op en brengen de spullen op de kamer, hierna lopen we naar Fishermans Warf, net achter het hotel. We lopen wat rond en blijven lang op pier 39, bij de zeeleeuwen en een straat artiest.We maken plannen voor morgen ( fietsen huren en de marathon kijken die toevallig morgen hier is!), Daniek koopt een trui, we eten wat, halen wijn in de supermarkt en badzout op de pier.
Lekker opwarmen, het is onder de 20 graden...
Voorlopig drie dagen in San Francisco met maandag een bezoek aan Alcatraz.
tot later!
Liefs,
-Linda.
'' Its f**king cold in San Francisco!''
Gisterochtend zijn we om 7;45 opgestaan. Bij het Barbiehotel hoorde geen ontbijt dus zijn we op aanraden van een local gaan eten bij de sugarpine waar heel Mariposa kennelijk zijn ochtendeten nuttigt.
Na dit overheerlijke ontbijt ( scrambled eggs voor Rich, Yoghurt, cruesli en vers fruit voor de meiden en havermout voor mij) hebben we onze rugtas gevuld met drinken en snacks. Op naar Yosemite.
We gaan de tocht lopen naar Vernal Falls, deze kun je in de korte versie lopen, naar de brug over de waterval, of de bikkelversie, all the way to the top. Als we bij de brug zijn besluiten we verder te gaan, het is op het heetst van de dag, zo'n 40 graden. We drinken wat en gaan verder. Er volgt een pittige tocht met zo'n 400 meter stijgen over ongeveer 2,4 km. Het laatste stuk is echt bikkelen, de hitte en het lastig begaanbare pad ( 700 treden staat er bij, maar veel treden zijn niet als dusdanig te herkennen, het is klauteren en goed uitkijken waar je je voeten zet) zorgen er voor dat we af en toe even moeten stoppen om op adem te komen. Uiteindelijk bereiken we de top, geweldig uitzicht en tijd om wat te eten. Nog napuffend van onze tocht zitten we samen op de rotsen te eten als er ineens een eekhoorntje bijj ons komt zitten. Schattig, denken we nog...tot zijn hele familie bij ons komt zitten...we zijn omsingeld door brutale eekhoorns die ons het eten bijna uit ons handen eten. We staan vlug op, doen alles weer in de rugtas en maken ons klaar voor de afdaling. We zien sommige mensen op hun billen naar beneden gaan maar zover gaan we niet. Anouk en Richard in hun eigen tempo en Daniek en ik er in een iets rustiger tempo achteraan. Na een goed uur bereiken we de vallei, we zijn supertrots op ons zelf! We drinken nog wat en stappen dan in de auto om nog een stuk van de tiogapas te rijden. Hier zien we de desolate gevolgen van de bosbrand augustus vorig jaar waarbij 104000 hectare natuur in vlammen is opgegaan. Hier en daar doen bomen en struiken hun best weer wat op te krabbelen maar een groot gebied ziet er zeer verwoest uit. Er heerst nog steeds grote droogte in Californie, er mag dan ook nergens een kampvuurtje of bbq aangestoken worden. Na een poosje draaien we om en rijden we terug naar Mariposa, waar we weer in een heel ander scenario terecht kwamen...
Na even gerust te hebben ( lees, de wifi getest....) besluiten we wat te gaan eten bij de pizzafactory aan de overkant van de straat. Het blijkt een fantastische zet. We gaan aan een tafel zitten om te wachten op onze bestelling als we aangesproken worden door een wat oudere dame. Ze vraagt waar we vandaan komen en net als de meeste amerikanen is ze erg enthousiast, zeker ook als ze merkt dat de meiden prima mee kunnen praten in het engels. De groep met wie ze is blijkt te bestaan uit zes mensen, ze komen van de oostkust en zijn met een busreis hier. Dan vraagt een man of we even mee willen zingen, Judy is vandaag jarig. We zingen uit volle borst en als klap op de vuurpijl krijgt ze een onvervalste versie van het lang zal ze leven in het Nederlands. We krijgen een applaus van het halve restaurant, de kok komt uit de keuken om voor haar te zingen en voor we het weten moeten we op de foto met Judy en Jim uit North Carolina, wisselen we adressen uit en moeten we beloven echt bij ze te komen logeren, ze adopteren ons. Ze zullen de foto's mailen en een hartelijk afscheid volgt. We lopen nog even langs de supermarkt voor wat drinken als we bij de ambulancepost een ambu open zien staan. Ik raak aan de praat met de verpleegkundige die bezig is met een 96 uurs dienst! ( Ik wil wieringerwerf nooit meer horen mopperen...)Hij laat me vol trots de auto zien en we praten wat over de overeenkomsten en verschillen met Nederland. Leuke ontmoeting! Hierna terug naar ons hotel, laatste avondje in gezellig Mariposa.
Vanochtend na een rustig ontbijt( weer bij sugarpine) laden we de koffers in de auto. Op naar San Francisco! We worden gewaarschuwd door een dame in een winkel, in Mariposa wordt het vandaag 37 graden, in het dal 40 en San Francisco gaat een warm weekend tegemoet.....27 graden....( of, zoals een bekende amerikaan ooit schreef: de koudste winter was een zomer in San Francisco)
Na een Starbucks bezoek en veel oponthoud komen we rond een uur of drie aan in San Francisco. 23 graden....we zoeken het hotel op en brengen de spullen op de kamer, hierna lopen we naar Fishermans Warf, net achter het hotel. We lopen wat rond en blijven lang op pier 39, bij de zeeleeuwen en een straat artiest.We maken plannen voor morgen ( fietsen huren en de marathon kijken die toevallig morgen hier is!), Daniek koopt een trui, we eten wat, halen wijn in de supermarkt en badzout op de pier.
Lekker opwarmen, het is onder de 20 graden...
Voorlopig drie dagen in San Francisco met maandag een bezoek aan Alcatraz.
tot later!
Liefs,
-Linda.
-
27 Juli 2014 - 07:34
Daniek, Anouk, Richard En Linda Ten Hoeve:
Nieuws van Menneke!!
Aan het einde van de vakantie ( misschien als de jetlag is weggetrokken pas...) zal Menneke een lijst opstellen vandingen waar je zeker heen moet gaan, en dingen waar je vooral niet heen moet gaan. En natuurlijk nog een lijst met blunders.... Menneke geniet van de vakantie en kan helaas niet schrijven, maar dit zal wel lukken :)
x Daniek -
27 Juli 2014 - 09:00
Matthieu:
Hoi Familie
Wat een geweldige ervaringen doen jullie op !!
Ik ben (vanzelfsprekend) benieuwd naar jullie foto's !!
Dat werkt trouwens erg goed hoor: adressen uitwisselen met locals. Als je een beetje leuk contact onderhoudt dan mag je altijd over komen voor een vakantie !
Veel plezier nog :)
Matthieu -
27 Juli 2014 - 18:24
Anny Ten Hoeve :
hoi allemaal wat maken jullie veel mee,(geweldig) de kaart van Anouk en Daniek is zaterdag gekomen.bedankt meiden .nog lekker een weekje genieten, lieve groetjes van ons ,xx
-
27 Juli 2014 - 18:56
Manon:
Hallo Hoefjes!
Heerlijk te lezen die mooie ontmoetingen met mooie mensen. Dat kan zo bijzonder zijn als je zo ver weg bent en het dichtbij voelt.
Lekker even afkoelen in S. Francisco... Wat gaat de tijd toch snel!
Lieve groetjes vanaf de Granaat -
28 Juli 2014 - 16:22
Thea:
Wat weer een heerlijk verslag van jullie belevenissen! Wat zien jullie veel, geweldig. Ik wens jullie nog heel veel plezier en hoop dat jullie nog veel, leuke dingen, mee mogen maken.
Groetjes van Thea en Klaas. En Lin nog bedankt voor je sms je.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
