#Dag 9&10

Woensdag 16 juli, 20:32 Page, tegenover lake powell, twee hoog,op het bed met uitzicht op een prachtige rode, ondergaande zon.

Gistermorgen hebben we ontbeten aan de grote tafel van Judy, eigenaresse van de bed &breakfast waar we verbleven vlakbij de Grand Canyon. Zo kon het gebeuren dat we ontbeten met een Chinees 1 kind gezin (een zoon natuurlijk), De moeder hiervan jaloers naar onze dochters keek (2!) En Judy uitgebreid vertelde over haar 31 kleinkinderen. Het was een super belevenis en het ontbijt was uitgebreid en supervers.
Nadat we onze spullen in de auto hebben gezet gaan we naar de desertview tower in het oostelijke gedeelte van de Grand Canyon. Hier beklimmen we de trappen om nog een laatste keer de adembenemende schoonheid van de canyon in ons op te nemen.

Daar gaan we, op naar monument valley, in mijn vorige verslag per abuis overgeslagen.
We rijden een lang stuk door de painted desert, prachtige vormen en vooral kleuren te zien onderweg.
Op zoek naar een starbucks komen we bedrogen uit. Indianen doen niet aan grote ketens...geen probleem, we passen ons aan en halen een cappuccino bij een kleine supermarkt bij een afgesloten benzinepomp.
Waar we ons niet in aanpassen is het humeur van de indianen...in het hotel, in de winkel, in monument valley, waar we ook komen, ze hebben een heel zwaar leven en daar worden ze flink sagerijnig van.
Het is hier een uur later dan in de Grand Canyon, we moeten dus even een tempootje omhoog. We gaan met de auto de vallei in, off road, het prachtige rode zand zit werkelijk overal. Mooi om de rotspartijen van wat dichter bij te zien.

Tijd om wat eten te halen en naar de hotelkamer te gaan. Heel wat indrukken op een dag, de meiden genieten maar zijn 's avonds bekaf. We eten en kijken nog wat tv en dan is het tijd om te slapen.

Na het ontbijt vertrekken we naar Page, Lake Powell. Omdat we het uurtje weer terug pakken zijn we al om 10;15 in Page. Tijd om wat rond te kijken. Daniek krijgt het voor elkaar een mooie basketbal te kopen en de verkoper zover te krijgen dat hij hem leeg laat lopen. De Jordans die de meiden op het oog hebben zijn er helaas niet meer in hun maat, gelukkig hebben we nog een paar weken.
Ik wil graag de antilope canyon slot in, deze canyon van amper 120 meter lang ( dat moet ik redden ;-)) schijnt prachtig te zijn, juist rond het middaguur omdat het licht er dan heel mooi invalt. Ik ben echter helemaal klaar bij het zien van de rijen mensen, om over de prijs niet te spreken...48 $ per persoon....beetje teleurgesteld ben ik wel...we besluiten het niet te doen, we bezoeken het visitorcenter van de glen canyon dam en boeken een boottocht over het meer. Dat is verderop in de middag, we gaan dus eerst inchecken in het hotel en de koffers droppen.

Als we terug gaan naar het meer komt er een flinke storm op zetten. Onweer, in combinatie met een zandstorm en daarna een fikse regenbui. We denken dat de boottocht niet door zal gaan, ik ga naar binnen om mijn tickets in te leveren maar de man kijkt me niet begrijpend aan....no metter the weather zegt hij! We gaan dus gewoon het meer op.. gelukkig is de boot overdekt en knapt het weer snel op. We varen een stukje over het meer en gaan dan een klein stukje de antilop canyon in. Toch nog een stukje prachtige natuur gezien! Rond zes uur zijn we terug bij het hotel en gaan Richard en Daniek even zwemmen. Daarna even wat eten en wat boodschappen doen. Nu lekker met een wijntje op de hotelkamer, morgen naar Bryce canyon. Hopelijk werkt mijn knie een beetje mee want we willen daar ontzettend graag een stukje de canyon in.
Na Bryce volgt Zion, en als het goed is volgt er dan weer een verslag van Daniek over deze twee dagen.

Mensen zijn enorm benieuwd naar de foto's. Ik moet jullie teleurstellen....natuurlijk zijn er genoeg prachtige foto's maar het uploaden is een langdurig en geregeld frustrerend gebeuren. Die volgen dus als we weer thuis zijn, maar zover is het nog lang niet.......

-Linda